Mentorluğun Çeşitleri

a- Yönetsel Akıl Hocalığı:

Tüm iyi yöneticiler çalışanlarına bir dereceye kadar akıl hocalığı (Mentorluk) yapar, fakat bu, sadece o anki görev tanımlarıyla sınırlıdır. Yöneticilerin tüm çalışanlarına eşit zaman ayırmaları zordur. Ayrılan zamanın eşit olmaması çalışanlarda demotivasyona yol açabilir. Ayrıca çalışanlar için kendi yöneticileri karşısında konuşmak ve dürüst olmak kolay olmayabilir. Bu bağlamda, yöneticinin akıl hocası olarak çalışanlarıyla ilişki kurması, her zaman kendi başına yeterli ve etkin olmayabilir.

b- Durumsal Akıl Hocalığı:

Rehberliğe ihtiyacı olan bireye doğru zamanda yapılan genellikle kısa süreli ve acil yardımdır. Örneğin;bir çalışanın ofis içinde kullanılmaya başlanan yeni bir bilgisayar sistemini çalışma arkadaşına anlatması durumsal akıl hocalığıdır. Bu tür akıl hocalığı kısa zamanda ve belirli bir amaç doğrultusunda gerçekleşse de daha uzun süren ve daha geniş kapsamlı bir ilişki haline getirilebilir.

c- Formal Akıl Hocalığı: Formal akıl hocalığı kurum ihtiyaçları doğrultusunda oluşan, akıl hocası ve akıl öğrencisinin sistematik olarak eşleştiği, her iki tarafın da kurum tarafından belirlendiği, üretkenliği ölçülebilir ve geleneksel yapıya sahip, başlangıcı ve bitişi belirli olan bir süreçtir. Bu süreç içinde akıl hocası ve öğrencisi birkaç kez biraraya gelip programın hedefleri ve süreci ile ilgili görüşüp, ulaşılması beklenen kurumsal ve kişisel hedeflere odaklanırlar.

d-  Enformal Akıl Hocalığı: Akıl hocalığının en sık gerçekleşen çeşidi olan enformal akıl hocalığı, çalışanın kariyeri ile ilgili bir konuda kendisine danışacak ya da deneyimlerinden faydalanabileceği birini aramasıyla ortaya çıkar, akıl hocasının yönlendirmesi ile devam eder ve uzun sürer, gelişmeye açık ve çok etkilidir. Ancak formal bir sistemin parçası değildir. (Polater,2009)